7 Mart 2018 Çarşamba

Bir Zamanlar Beni Güzel Seven Birini Sevmişim.


Zamanla, zamandaki yolculuğunu unutur ya insan. Sonra anı yüklü bir kamyon gelir, yoluna devrilir.
Bugün, o kadar çok eski aşklarımdan, yarım kalanlardan, anılardan bahsettim ki,
adeta bir enerji topu yapıp evrene gönderdim sanırım.
Tam eve dönerken, yıllar yıllar önce (bir dizi imkansızlık yüzünden bir araya gelememize rağmen) deli gibi hoşlandığım bir adamla karşılaştım tesadüfi..
Yanında bir erkek arkadaşı daha vardı.
Oturdum yanlarına, hemen çay söyledi "açık olsun" dedi.
Ne tuhaf! Her his eskiyor.
Geçmeyecek diye yanıp tutuştuğunuz tüm kalp ağrıları da eskiyor.
Sadece aradan mesafeler geçip tekrar karşı karşıya geldiğinizde fark ediyorsunuz.
Çünkü her duygunun kendine göre kanunları vardır. Sadece olay mahalindeyken pek iyi okunmaz, biraz esrarlıdır, ortadadır ama taraflar görmez ya, ondan işte..
Görmek demişken, çayı nasıl sevdiğimi unutmadığını da gördüm.
Sonra çayım geldi, ben çayımı içerken;
Bir zamanlar bakmalara doyamadığım o adam, dönüp arkadaşına şöyle dedi;
"Aslı varken her şey aslı gibidir... ama sevdiği bir şeye bakarken resmen fotokopisini çeker."
"Yaaa sen.. nasıl yanii" dedim. (Beni bir kere bile anlamadı sandığım o adam...)
"Sevdiğin bi'şeye bakarken nasıl baktığını biliyorum. Bir keresinde bana da öyle bakmıştın" dedi.
Sonra arkadaşına dönüp "Çaya o yüzden öyle bakıyor" dedi ve gülümsedi.
Ben.. Şaşırdım. Kalakaldım. Hindi gibi kabardım ve gülümsedim.
Yıllar sonra bunu duymak çok egomu okşadı çok..
Ama bir hüzün de çöktü içime..
Sadece bi kere bakmışım bi kere..
Halbuki ne çok bakardım.
Sonra çok başka bir his..
Birisinin-özellikle sevdiğiniz birisinin-
sizi bir zamanlar nasıl gördüğünü duymak da çok tuhaf bir hismiş.

Sonrası mı?
Sonrası, havadan sudan konuşmalar, tekrar görüşelim söylemleri, iyi ki gördüm seni hiç değişmemişsinler ve tabiki gülüşmeler.. bla.. bla..
Ve yolların bir sonraki tesadüfi kesişmesine kadar ayrılık..




14 Şubat 2018 Çarşamba

Güne Bir Anlam Bırak. "14 Şubat Temalı"

"Perdelerini sımsıkı kapattığın kalbinin kapısında kaldım" ...dedi...
"Çünkü kalp dediğin sırça köşktür, ucundan bi kırsan, toplayamazsın"...dedim...
Haklılığıma hak verdiğini söyledi.
Haklılığıma hak vermesine hak verdiğimi söyledim.
Sonra biri bıyıklı biri puantiyeli iki hediye paketi uzattı.
Ayrıntıda puantiyeyi sevdiğimi unutmamasına sevindim.
İçinde ne olduğuna hiç bakmadım.
İçinde ne olduğunu bildiğimi söyledim.
Şaşırdı..
"Şu hayatta kendinden başkasını sevmiyorsun" dedi.
Beni üzmesi gereken bir cümleydi ama üzmedi.
Ve dedim ki;
Kendini üz, kendini eğlendir. Bu lüksü yaşa.
Bunu keşfetmeden ölme..
İlk önce ve en çok kendini sev.
"Canım Kendim" de.
Gerisini de siktir et !!
Güne bir anlam bırakacaksak, öperim valentines day'inizden 💋 ❤️ 💞