Tepkisizliğin Yersizliği

Merhaba Arkadaşlar,
Yine çok yerli/yersiz bir yazıyla karşınızdayım.
Yazılarımı okuyan herkese kocaman öpücükler..
Öpmek demişken, naptınız o işleri?
Devam mı dalında kuruyan meyve gibi
içten içe çürümeye?
Hala böylemi;
Dudaklarımız birbirine kenetli,
Minik tebessümler kafi.
Rujlarımız bozulmamalı.
Böylesi pek asil, pek yerinde.
Tercihen duygulanmıyoruz da.
Olmaz. Yeri değil
Rimelimiz akmasın. Mazallah.
Bilirsiniz zahmetli bir süreç.
Mümkün olduğunda göz kırpıyoruz
Lakin ağlamıyoruz.
Küçük cici bir hanımefendiyiz çünkü.
Durağan ve heykelsi.
Beslenmediğimizi de söylememe
gerek yok herhalde.
Hanımefendiler beslenmez, sadece besler.
Zaten pamuk şekerden daha pembeyiz,
Söylenenleri yaptığımız sürece.
Kimse lafı ikiletilsin istemez.
Über tepkisiziz.
Tatlı ama etkisiziz
Fazlası eğreti.
Sonra..
Sonrası malum di'mi?
Yemeyen, içmeyen, duygulanmayan, konuşmayan
Rimelini, rujunu canı pahasına
taze tutmaya çalışan,
Hiç kazanmadığı için neyi kaybettğini de
hiç bilmeyen woodo bebekleri olarak
bir gecede çürüdük di'mi?
İnanın bir gecede.
Ateşli dudaklardaki kırmızı rujlar
koyu kahverengiye,
Ölüm karası kirpiklerin çevrelediği
o delici bakışlı gözler
kurtlu birer oyuğa dönüştü işte
Nisan' ölmek için fazla baharsa bile..
Peki böyle devam mı, söylesenize ...!?

Allahım ben neden böyleyim ?

Allahım senin de bana uyguladığın yaptırımın farkındayım.
Ve bunun gerçekten çok garip ve giriftli bir mekanizması var.
Mesela ben neden bu kadar zaman sonra bugün yazmaya başladım? (Resmen 2 koca yıl)
Hadi onu geçtim, (aslında geçmemek lazım önemli konu)
Olması gereken şeyler olması gerektiği zaman olması gerektiği yerde ve olması gerektiği şekilde olur bla bla.. diye bi' laf var ya bütün milletin ağzında...
Heh işte eğer doğru zaman dedikleri buysa; Bİ' DAHA DüŞüNSüNLER! 

Çünkü; Bence hep bunlar dış güçlerin oyunu. ( Hem tokum hem karnım aç.)
Eee.. Tamam yoldan çıkmam için üç saniye yeterli oluyor konu o olunca irade terk bayaa, (anlamadım bu işi.) 
Eee.. Tamam, yine son sürat gidiyorum yol güzel, manzara eşsiz, deneyim, keyif muazzam ama sanki bir varış yok yine.. sanki zaman yanlış, yol yanlış. (yol arkadaşı sanırım hepten yanlış) 
Eee.. O zaman niye oluyor bütün bu olanlar? 
Bunun için mi bekledim. 
Doğru değilse, neden? 
Niye şimdi? 
Niye mesela çağırırlarsa gitmiycem ama çağırmazlarsa da küsücem modundayım.
Bi'de ben niye sürekli duygularımı aynı anda iki farklı uçta yaşıyorum? 
Nasıl ikisini aynı anda yaşayabiliyorum?
Ve niye bir duygudan kaçmam için uçtaki başka bir duyguya zıplamam gerekiyor sürekli? 
Neden böyle bir organizmayım? 
Allahım ben neden böyleyim ?


------------------------------------------------------------------
2 yıl sonra böyle başlayacağımı düşünmezdim canlar,
Lakin bu büyük soruyu çözdüğüm gün .......... 
Neyse büyük konuşmayalım. 🌹