Ben eskiden çok severdim.. yine de sevebilirdim.. Lakin şimdi, asla bedelini ödeyemeyeceğim bir suç gibi..
çok büyük bir intiharmış gibi geliyor..
İliklerine kadar sevmekten bahsediyorum, ibadet gibi, mucize gibi, dikey ve yatay sevgiden bahsediyorum,
o dillere destan sevgiden, hani karşı cinse duyulanından, adına AŞK denileninden..
Artık kedi gibi benim sevmelerim.. kedi diyip bağrınıza bastığınız anda aslan kesilip tüm hayatınızı paramparça
edebilecek kadar pervasız olan cinsinden..
Vee uykudan uyanıyorum.. (Aayy kendimden korktum)
Sonra da o his geçsin diye bekliyorum.. Huzursuzum..
"İnsan iç huzura doyduğu anda hayatı anlam kazanır. Gerisi halledilebilir şeylerdir." derdi bir hocam..
Peki bu duygularla hangi iç huzurdan bahsedilebilir ki.. En sevdiğim şarkılar bile huzursuz artık be..
ikinci el şarkı hepsi, sahibinden çok hatırası olan, üzerine hayal kırıklığı sinmiş..
Her hatırayı satmaya kalksam Kaç para eder ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder